طبق بخشنامه شماره 9000/2344513/200 مورخ 1399/02/14، با توجه به ماده 24 قانون کار و تبصره 4 ماده 41 قانون رفع موانع تولید، ملاک پرداخت پاداش پایان خدمت، اتمام قرارداد کار می باشد. از این رو در هر زمان که قرارداد کار پایان یابد، حق سنوات باید به طور کامل پرداخت شود و چنانچه پاداش پایان خدمت در پایان قراردادهای کار با مدت بیش از یک سال به صورت مجزا پرداخت شده باشد، این پرداخت، علی الحساب محسوب شده و مابه التفاوت آن در خاتمه قراردادهای مذکور باید محاسبه و پرداخت گردد. ولی در قراردادهای با مدت زمان یک سال و کمتر، با خاتمه قرارداد، حق سنوات باید به صورت قطعی محاسبه و پرداخت گردد، لیکن قراردادهای یک سال و کمتر، از شمول دادنامه شماره 2727 مورخ 1398/09/19 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری خارج بوده و پرداخت مابه التفاوت در این نوع قراردادها منتفی است.
logo_mobilemenu